Lelievijver , Plettenberg baai
Blijf op de hoogte en volg Christien
10 April 2015 | Zuid-Afrika, Volmoed
Een ontbijt, snel pakken en op naar de boot die ons weer naar de auto brengt..
Het personeel was ook een beetje emo bij het uitzwaaien, maar dat had niks met ons te maken. Corné een anti-poaching unit vertrok naar een andere lokatie en enkele stagiaires zouden het honk verlaten. En och zuid Afrika, jong stage rangers....daar mag een traantje vloeien nietwaar?
Onze Rambo corné, die we overigens nooit eerder hebben gezien was een druk haantje die ook wel even stoer de boot zou besturen. Ietsiepietsie te stoer want hij ramde en de steiger en verzoop bijna de motor. Er rijden op de parken anti stroper units rond in bakkies ( pick-ups) met grote lampen en een bankie die de stropers moeten afschrikken en indien nodig afknallen. Die Corne was er ook zo één, maar dan t type dat te voet te boot of hoe dan ook gaat.
De verdere boottocht ging vol gas en duurde een kwart van de heenreis.
We dachten nog een slang door t water te zien gaan maar dat bleek een soort van fuut te zijn met een erg lange nek. Die nek was dan ook t enige dat je zag.
Weer die leuke steiger op en door naar plettenberg bay.
We kwamen een deel langs dezelfde weg als heen. Ik had op de heenweg een soort van parking gezien dat xoisan village heet en zag er uit als een soort van dorpje oude stijl. Dat was het ook, als soort van museum/educatie centrum. Daar hadden we niet echt tijd voor dus door naar de restau voor drinken en sanitaire stop.
Helaas was dat niet in stijl maar wel een grote drukte want de vanaf de brug over de canyon waar het op uit keek kon men bungee jumpen van 200+ meter hoogte. Brrr.
Niet al te ver weg was er ook een enorm stuk berg in brand. Impressive
De Lelievijver, een enorme tuin, met grote vijver en een zoutwater zwembad. Helaas het water is ons te koud. Ge haat dat, ik schiet in een plankstand lol, Eddy is de enige die bijna elk zwembad overwonnen heeft. Monique iig twee of drie keer, ook stoer.
Lekker van een wijntje genieten, beetje balen dat er tig duizend op en afstapjes waren,en vanaf de kamer kon ik niet zelf het terrasje op. Het laatste heeft Eddy mooi getackeld door wat hout ergens weg te halen en het grind geultje te bekleden. De rest is dan maar even wat t is en we redden ons er wel mee. We werden rondgeleid en geïnstalleerd en geserveerd door "Faith" dus na even aangekeken te hebben ook haar even voorzichtig gevraagd of we een persoonlijke vraag mochten stellen.
Ook zij is van de "klakmetdetong" Xhosa stam. De vrouwen aldaar krijgen een naam van hun ouders maar zodra ze trouwen krijgen ze een naam van hun schoonfamilie.
Die naam was Anbesiwe. Present for the family
Wat we van haar ook leerden was dankjewel, Nkoos
Op naar een goede nachtrust, en...uitslapen!
Het personeel was ook een beetje emo bij het uitzwaaien, maar dat had niks met ons te maken. Corné een anti-poaching unit vertrok naar een andere lokatie en enkele stagiaires zouden het honk verlaten. En och zuid Afrika, jong stage rangers....daar mag een traantje vloeien nietwaar?
Onze Rambo corné, die we overigens nooit eerder hebben gezien was een druk haantje die ook wel even stoer de boot zou besturen. Ietsiepietsie te stoer want hij ramde en de steiger en verzoop bijna de motor. Er rijden op de parken anti stroper units rond in bakkies ( pick-ups) met grote lampen en een bankie die de stropers moeten afschrikken en indien nodig afknallen. Die Corne was er ook zo één, maar dan t type dat te voet te boot of hoe dan ook gaat.
De verdere boottocht ging vol gas en duurde een kwart van de heenreis.
We dachten nog een slang door t water te zien gaan maar dat bleek een soort van fuut te zijn met een erg lange nek. Die nek was dan ook t enige dat je zag.
Weer die leuke steiger op en door naar plettenberg bay.
We kwamen een deel langs dezelfde weg als heen. Ik had op de heenweg een soort van parking gezien dat xoisan village heet en zag er uit als een soort van dorpje oude stijl. Dat was het ook, als soort van museum/educatie centrum. Daar hadden we niet echt tijd voor dus door naar de restau voor drinken en sanitaire stop.
Helaas was dat niet in stijl maar wel een grote drukte want de vanaf de brug over de canyon waar het op uit keek kon men bungee jumpen van 200+ meter hoogte. Brrr.
Niet al te ver weg was er ook een enorm stuk berg in brand. Impressive
De Lelievijver, een enorme tuin, met grote vijver en een zoutwater zwembad. Helaas het water is ons te koud. Ge haat dat, ik schiet in een plankstand lol, Eddy is de enige die bijna elk zwembad overwonnen heeft. Monique iig twee of drie keer, ook stoer.
Lekker van een wijntje genieten, beetje balen dat er tig duizend op en afstapjes waren,en vanaf de kamer kon ik niet zelf het terrasje op. Het laatste heeft Eddy mooi getackeld door wat hout ergens weg te halen en het grind geultje te bekleden. De rest is dan maar even wat t is en we redden ons er wel mee. We werden rondgeleid en geïnstalleerd en geserveerd door "Faith" dus na even aangekeken te hebben ook haar even voorzichtig gevraagd of we een persoonlijke vraag mochten stellen.
Ook zij is van de "klakmetdetong" Xhosa stam. De vrouwen aldaar krijgen een naam van hun ouders maar zodra ze trouwen krijgen ze een naam van hun schoonfamilie.
Die naam was Anbesiwe. Present for the family
Wat we van haar ook leerden was dankjewel, Nkoos
Op naar een goede nachtrust, en...uitslapen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
